Ύπνωση

Η φύση του υποσυνειδήτου, που ανήκει στο βάθος του εαυτού, είναι να προγραμματίζεται από τις εντυπώσεις που δέχεται. Οι εντυπώσεις οφείλονται είτε στη σκέψη του ίδιου του ατόμου είτε στις επιδράσεις που δέχεται από το περιβάλλον και τους άλλους είτε στην επίδραση του ανώτερου εαυτού. Οι πιο καθοριστικές επιδράσεις, με μεγάλη διαφορά σε σχέση με όλες τις άλλες, είναι αυτές του πνεύματος, του ανώτερου εαυτού, που συνδέεται με τη βασική κατάσταση συνείδησης, τη θέληση.

Η ύπνωση διακρίνεται σε αυτο-ύπνωση και σε ετερο-ύπνωση. Η πρώτη προκαλείται από το ίδιο το άτομο προς το σώμα του, υπό την επίδραση της σκέψης του, ενώ η δεύτερη από την επίδραση του υπνωτιστή προς τον υπνωτιζόμενο, ο οποίος γίνεται δεκτικός.

Στην αυτο-ύπνωση, η τεχνική που διδάσκεται περιλαμβάνει τέσσερα στάδια. Στο πρώτο στάδιο προκαλείται η κατάσταση της ύπνωσης στο σώμα του ασκούμενου και στο δεύτερο προκαλείται συνειδητό όνειρο, που το άτομο παρατηρεί. Στη συνέχεια, στο τρίτο στάδιο, μέσα σε αυτό το όνειρο, ο ασκούμενος εισάγει έναν οραματισμό, ο οποίος είναι αποτέλεσμα της έμπνευσης από τη δεύτερη βασική κατάσταση συνείδησης, τη θέληση, και στο τέταρτο στάδιο ενεργοποιεί όλο αυτό το όνειρο, ώστε να εκπέμπεται από τα κύτταρα του σώματος. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, εάν το άτομο εκπληρώνει σε ικανοποιητικό βαθμό κάθε στάδιο, τότε η τεχνική αυτή αποδίδει σημαντικά.

Η τεχνική της αυτο-ύπνωσης χρησιμοποιείται για να εκδηλώσουμε καταστάσεις στη ζωή μας μέσω του προγραμματισμού του βαθύτερου εαυτού μας και για να εξερευνήσουμε τα όνειρα που μας εμφανίζονται. Συγκεκριμένα, είναι πολύ χρήσιμη για να προγραμματίσουμε το βάθος του εαυτού μας, ώστε να μπορεί να πραγματώνει πιο αποτελεσματικά το ονείρεμα, το οποίο σχετίζεται με την προβολή της συνείδησης έξω από το σώμα.

Εφόσον το άτομο έχει εκπαιδευτεί στην αυτο-ύπνωση, αν το επιθυμεί, μπορεί να εκπαιδευτεί και σε τεχνικές ετερο-ύπνωσης.