Ο θεραπευτής με τη συγκέντρωση της προσοχής του, μέσα από την πρόθεσή του και χρησιμοποιώντας την ενόραση μπορεί να συμβάλει στην αποκατάσταση της υγείας του ατόμου, σωματικά και ψυχικά. Έχοντας ασκηθεί στην ονειρική προσοχή και χρησιμοποιώντας τη συγκέντρωσή του, έρχεται σε επαφή με τα βαθύτερα επίπεδα του σώματος, της ψυχής και του πνεύματος του θεραπευόμενου. Έτσι, μέσω της συνείδησης του θεραπευτή, μπορούν να εκφραστούν τα βαθύτερα μέρη του ατόμου, που έχουν υποστεί καταπίεση και δεν έχουν εκφραστεί ως τώρα, αλλά και ταυτόχρονα να θραφούν με ενέργεια, την οποία ο θεραπευτής αντλεί από την πνευματική πηγή. Η πνευματική θεραπεία είναι η πιο ισχυρή μορφή θεραπείας διότι αγγίζει την αιτία.
Η πνευματική θεραπεία προτείνεται να γίνεται με συχνότητα μία φορά τον μήνα σε όποιο άτομο εκπαιδεύεται και ασκείται στην αυτοσυγκέντρωση, χωρίς να έχει απαραίτητα κάποιο εμφανές πρόβλημα υγείας ή κάποια διαταραχή. Ακόμη και αν υπάρχει κάποιο ήπιο πρόβλημα, τότε η ίδια συχνότητα ενδεχομένως να είναι αρκετή. Αν, όμως, το πρόβλημα είναι πιο έντονο και δεν υποχωρεί με την πρώτη εφαρμογή της θεραπείας, τότε προτείνεται η επανάληψή της, με κάποια περιοδικότητα, ειδικά στην περίπτωση που το άτομο δεν εξασκείται σε τεχνικές αυτοθεραπείας και εσωτερικής ενδυνάμωσης, όπως αυτές που περιγράφονται στο σύστημα εκπαίδευσης η Αλχημεία του Σώματος. Αν το πρόβλημα παραμένει, το άτομο πρέπει να φροντίσει τον εαυτό του και με άλλες μεθόδους που του ταιριάζουν, παράλληλα με την πνευματική θεραπεία, ακόμη και αν τα ενοχλητικά συμπτώματα υποχωρήσουν με την πρώτη συνεδρία.
Στη συγκεκριμένη θεραπεία δεν είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία του ατόμου, αν και προτιμάται. Αυτό που χρειάζεται είναι ο θεραπευόμενος να παραμείνει ακίνητος για μία ώρα που διαρκεί η θεραπεία, είτε είναι παρών είτε από απόσταση.
Με την πνευματική θεραπεία το άτομο μπορεί να ενδυναμωθεί και να εναρμονιστεί σε οποιοδήποτε επίπεδο της ύπαρξής του.