Η επίγνωση είναι η κατάσταση συνείδησης που εκφράζει την ένωση και την εξισορρόπηση του αρσενικού και του θηλυκού. Όπως η αντίληψη συνδέεται με το βάθος του εαυτού και η θέληση με τον ανώτερο εαυτό, η επίγνωση συνδέεται με τον κεντρικό εαυτό, δηλαδή τη βασική προσωπικότητα, το κεντρικό εγώ. Αυτό το μέρος του εαυτού συνδέεται κυρίως με τις σχέσεις είτε εσωτερικά του εαυτού είτε με το περιβάλλον.
Το συναίσθημα απελευθερώνεται με την καθαρή επίγνωση του νου. Χρειάζεται να μπορεί να διακρίνει τι ακριβώς συμβαίνει. Η μη διάκριση είναι άρνηση της πραγματικότητας, που οφείλεται στον φόβο, το άγχος ή σε κάποια διαταραχή που προκαλεί έλλειψη ενδιαφέροντος για την αλήθεια και απορρόφηση της προσοχής σε ψευδαισθήσεις. Για την επίγνωση, χρειάζεται η συνείδηση να μπορεί να αντικρίζει ακριβώς αυτό που συμβαίνει, είτε εσωτερικά του εαυτού είτε εξωτερικά, χωρίς να το κρίνει, αλλά κατανοώντας το και νιώθοντάς το. Η επίγνωση δεν περιορίζεται μόνο σε όσες πληροφορίες φέρνουν οι πέντε αισθήσεις, αλλά χρησιμοποιείται η ενσυναίσθηση και η διόραση. Η συνείδηση χρειάζεται να παρατηρεί συνεχόμενα τι εκφράζεται από το βάθος του εαυτού, τι δέχεται από την έμπνευση, ποια είναι η πρόθεση, το κίνητρο και η θέλησή της.
Σε ό,τι αφορά τη σχέση με το περιβάλλον, χρειάζεται να αποκτά επίγνωση του τι συμβαίνει και του τι κάνει. Γι’ αυτό ονομάζεται επίσης και κατάσταση διευρυμένης συνείδησης. Διότι περιλαμβάνει και τις άλλες δύο καταστάσεις, την αντίληψη και τη θέληση ταυτόχρονα. Με την κατάσταση της επίγνωσης σταματά η εσωτερική ομιλία και ο νους συνδέεται με τις αισθήσεις, τις σωματικές και τις νοητικές, χωρίς ανησυχίες, είναι συνεχόμενα παρών.
Η βασική τεχνική διδάσκεται σε μία συνάντηση και ακολουθούν κάποιες επιπλέον συναντήσεις πρακτικής εξάσκησης. Αρχικά, μαθαίνει τον τρόπο αναπνοών που επιφέρουν την κατάσταση της επίγνωσης και στη συνέχεια διαφορετικούς τρόπους για να μπει η προσοχή και να εμβαθύνει στην κατάσταση. Καθώς το άτομο εμβαθύνει, εξαφανίζεται το άγχος, η βιασύνη και κάθε αίσθηση έλλειψης. Από την κατάσταση της επίγνωσης προκύπτει το αίσθημα της ευτυχίας και της πληρότητας.
Αφού κατανοήσει και εξασκήσει την κατάσταση της επίγνωσης, το άτομο μπορεί να ασχοληθεί με την τέχνη της εγκράτειας, όπου περιλαμβάνεται και ο βαθύς διαλογισμός, με τα πειράματα ψυχικών ικανοτήτων, την τέχνη του ονειρέματος και την τέχνη της αλχημείας.